Samenvatting
Het onderzoek richt zich op het implementeren van Virtual Reality (VR) technologie voor mensen met het Korsakovsyndroom. Aangezien de gezondheidszorg wereldwijd onder druk staat door de vergrijzende bevolking en chronische ziekten, is er behoefte aan innovatieve oplossingen, waaronder VR. Er is nog weinig bekend over hoe deze technologie effectief kan worden ingezet voor mensen met Korsakov en wat voor oplossingen het kan bieden.
Het doel van het onderzoek was daarom om te ontdekken welke factoren de ervaringen van zorgverleners met VR bij mensen met het Korsakovsyndroom beïnvloeden, om de implementatie van VR binnen zorginstellingen te optimaliseren. Hiervoor werd gekeken naar verschillende factoren zoals gebruiksgemak, hoe goed de technologie de gewenste taak vervult en prestatieverwachtingen. De focus van dit onderzoek lag op de zorgverleners, omdat zij verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de technologie en daardoor een belangrijke groep voor de implementatie van VR.
Uit het onderzoek bleek dat factoren zoals gebruiksgemak, taaktechnologie-fit, en prestatieverwachting de ervaringen van zorgverleners positief beïnvloeden, terwijl sociale invloed en faciliterende voorwaarden geen significante invloed hadden. Zorgverleners vonden VR eenvoudig te gebruiken en zagen potentie in de technologie voor verschillende toepassingen voor mensen met Korsakov. Voorbeelden van die toepassingen zijn verveling tegengaan en routes aanleren om zelfstandigheid te vergroten.
Concluderend, VR lijkt een veelbelovende technologie voor het gebruik in de zorg voor mensen met Korsakov, hiervoor is het nodig dat de implementatie goed wordt afgestemd op de behoeften van zowel patiënten als zorgverleners. De potentiële implementatie manier voor VR voor de mensen met Korsakov gaat om het tegengaan van verveling en routes aanleren.